بسیاری از خانم‌ها از چند روز قبل از شروع خونریزی ماهیانه تغییرات خلقی و جسمانی پیدا می‌کنند اما اگر این تغییرات به حدی شدید باشد که روی روال زندگیشان تاثیر بگذارد و عملکردشان را مختل کند و در اکثر ماه‌ها تکرار شود، مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی یا PMS هستند.
علائم اضطراب، افسردگی، عصبانیت، تحریک پذیری، تمایل به گریه، بی خوابی یا پر خوابی، کاهش تمرکز، تغییر در چشایی و اشتها، دردناک شدن پستان‌ها، ورم و افزایش وزن، سردرد، تورم دست‌ها و پاها، خستگی، علائم گوارشی و درد شکم از علائم سندرم پیش از قاعدگی هستند.
تشخیص به مدت دو تا سه ماه هر احساس و تغییر خلقی یا جسمی که روزانه دارید را یادداشت کرده و تاریخ دقیق عادت ماهیانه را ثبت کنید. این گزارشات برای رسیدن به تشخیص دقیق بسیار کمک کننده است. اگر حداقل در سه ماه متوالی، از ۵ روز قبل تا ۳ روز اول خونریزی ماهیانه این علائم موجود بوده و به حدی باشند که با فعالیت عادی و زندگی روزمره شما تداخل پیدا کنند، شما احتمالا مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی هستید؛ البته علائم PMS معمولا تا روز چهارم خونریزی ماهیانه بهبود پیدا می‌کنند. برخی از بیماری‌ها و شرایط می‌توانند علائم PMS را تقلید کنند، مواردی از قبیل افسردگی، اختلالات اضطرابی، دوران قبل از یائسگی، سندرم خستگی مزمن، سندرم روده تحریک پذیر، بیماری‌های تیرویید و ... این شرایط به ویژه افسردگی، بر خلاف PMS در تمام طول ماه وجود دارند و در طی عادت ماهیانه کمتر یا بیشتر می‌شوند.
سندرم پیش از قاعدگیدرمان موارد خفیف تا متوسط PMS با تغییر سبک زندگی و عادات غذایی تا حد زیادی بهبود پیدا می‌کند. ورزش‌های هوازی مثل پیاده روی تند، دویدن، شنا و دوچرخه سواری، احساس خستگی و افسردگی در PMS را کاهش می‌دهند، البته به شرطی که به طور منظم و حداقل ۳۰ دقیقه را در اکثر روزهای هفته ورزش کنید، نه فقط در روزهایی که علائم شما شروع می‌شوند. یوگا و سایر روش‌های تن آرامی (Relaxation) و ماساژ درمانی در بهبود علائم موثر هستند. خواب کافی داشته باشید؛ برنامه خواب منظم روزانه، یعنی خوابیدن و بیدار شدن در ساعت مشخص باعث کاهش خستگی و بهبود نوسانات خلقی می‌شود. غذاهای سرشار از کربوهیدرات پیچیده مثل نان، پاستا، تا حدی هم برنج قهوه‌ای و عدس و لوبیا و غذاهای دارای کلسیم مثل ماست و برگ‌های سبز را در برنامه غذایی روزانه‌تان بگنجانید و از مصرف زیاد شکر، چربی، نمک و کافیین اجتناب کنید. به جای ۳ وعده غذایی کامل و حجیم، از ۶ وعده غذایی کم حجم و اسنک استفاده کنید. مصرف روزانه ۱۲۰۰ میلی گرم کلسیم باعث کم شدن علائم خلقی و جسمی شده و مکمل منیزیوم در کاهش ورم، دردناکی پستان‌ها و تغییرات خلقی موثر است. ویتامین E نیز باعث بهبود علائم این سندرم می‌شود.
موارد شدید که با تغییر سبک زندگی و رژیم غذایی بهتر نمی‌شود، نیاز به درمان دارویی دارد. بر حسب شرایط شما و اینکه علائم شما غالبا خلقی و یا جسمانی است، پزشک معالجتان گروه‌های دارویی مختلفی نظیر داروهای هورمونی، داروهای ضد افسردگی، مسکن و مدر برایتان تجویز خواهد کرد.
