پولیپهای رحمی در اثر تکثیر موضعی و بیش از اندازه بافت داخل رحم (اندومتر) ایجاد میشوند. ممکن است از بافت داخلی دهانه رحم منشا بگیرند و از دهانه رحم بیرون بزنند و در معاینه زنان کشف شوند. در سنین قبل و بعد از یائسگی دیده شده و ازعلل شایع خونریزی غیرطبیعی رحمی است.
عوامل خطر ایجاد پولیپ چیست؟
در افرادی که تاموکسیفن مصرف میکنند، افراد چاق، افراد یائسه که داروهای جایگزین هورمونی مصرف میکنند و همچنین در افرادی که سندرمهای خانوادگی سرطان مثل سندرم لینچ دارند، احتمال بروز پولیپ رحمی افزایش مییابد.
پولیپهای رحمی چه علائمی ایجاد میکنند؟
شایعترین علامت پولیپها خونریزی غیرطبیعی است. البته ممکن است کاملا بدون علامت باشند و یک یافته اتفاقی در سونوگرافی باشند و یا در افراد نابارور که جهت انجام روشهای کمک باروری مثل IUI یا IVF قرار میگیرند داخل رحم دیده شوند.
آیا احتمال تبدیل پولیپ رحمی به بدخیمی وجود دارد؟
پولیپهای رحمی معمولا ضایعات خوش خیمی هستند. در مطالعات مختلف میزان ایجاد بدخیمی در پولیپها حدود ۳ تا ۴ درصد است. در برخی مواقع احتمال ایجاد بدخیمی بیشتر است، مانند:
- پولیپهای متعدد
- پولیپهای بزرگتر از ۲ سانتی متر
- پولیپ در افراد مصرف کننده تاموکسیفن
- پولیپ در زمینه سندرمهای خانوادگی سرطان مثل سندرم لینچ
- افراد یائسه
آیا همه پولیپها باید درمان شوند؟
در موارد علامتدار، برای بهبود علائم بیمار و کنترل خونریزی و همچنین برای رد بدخیمی بایستی پولیپها برداشته شوند. اگر پولیپ بدون علامتی درمان نشود، ممکن است بدون تغییر باقی بماند، بزرگتر شود و یا خودبخود از بین برود. از بین رفتن خودبخود در پولیپهای بزرگتر به ندرت اتفاق میافتد و معمولا در پولیپهای زیر یک سانتیمتر است. پولیپهای بی علامت در موارد زیر باید برداشته شوند:
- پولیپ بزرگتر از ۱.۵ سانتی متر
- پولیپهای متعدد
- پولیپ در زمینه مصرف تاموکسیفن
- پولیپ در زمینه سندرمهای خانوادگی سرطان مثل سندرم لینچ
- افراد یائسه
- افراد نابارور
روش درمان در پولیپ چیست؟
بهترین روش خارج کردن پولیپ، انجام هیستروسکوپی و درآوردن پولیپ تحت دید مستقیم است. کورتاژ و یا پایپل، برای خارج کردن کامل پولیپ روشهای دقیقی نیستند.
آیا پولیپ عود میکند؟
بله؛ در برخی از افراد ممکن است که مجددا پولیپ ایجاد شود که با روشهای درمانی مقتضی قابل درمان است. ممکن است در این افراد IUD های هورمونی (میرنا) هم کمک کننده باشد. طبق برخی مقالات، در اندومتریوز یا افرادی که پولیپهای متعدد دارند احتمال پولیپ راجعه بیشتر است.
عوامل خطر ایجاد پولیپ چیست؟
در افرادی که تاموکسیفن مصرف میکنند، افراد چاق، افراد یائسه که داروهای جایگزین هورمونی مصرف میکنند و همچنین در افرادی که سندرمهای خانوادگی سرطان مثل سندرم لینچ دارند، احتمال بروز پولیپ رحمی افزایش مییابد.
پولیپهای رحمی چه علائمی ایجاد میکنند؟
شایعترین علامت پولیپها خونریزی غیرطبیعی است. البته ممکن است کاملا بدون علامت باشند و یک یافته اتفاقی در سونوگرافی باشند و یا در افراد نابارور که جهت انجام روشهای کمک باروری مثل IUI یا IVF قرار میگیرند داخل رحم دیده شوند.
آیا احتمال تبدیل پولیپ رحمی به بدخیمی وجود دارد؟
پولیپهای رحمی معمولا ضایعات خوش خیمی هستند. در مطالعات مختلف میزان ایجاد بدخیمی در پولیپها حدود ۳ تا ۴ درصد است. در برخی مواقع احتمال ایجاد بدخیمی بیشتر است، مانند:
- پولیپهای متعدد
- پولیپهای بزرگتر از ۲ سانتی متر
- پولیپ در افراد مصرف کننده تاموکسیفن
- پولیپ در زمینه سندرمهای خانوادگی سرطان مثل سندرم لینچ
- افراد یائسه
آیا همه پولیپها باید درمان شوند؟
در موارد علامتدار، برای بهبود علائم بیمار و کنترل خونریزی و همچنین برای رد بدخیمی بایستی پولیپها برداشته شوند. اگر پولیپ بدون علامتی درمان نشود، ممکن است بدون تغییر باقی بماند، بزرگتر شود و یا خودبخود از بین برود. از بین رفتن خودبخود در پولیپهای بزرگتر به ندرت اتفاق میافتد و معمولا در پولیپهای زیر یک سانتیمتر است. پولیپهای بی علامت در موارد زیر باید برداشته شوند:
- پولیپ بزرگتر از ۱.۵ سانتی متر
- پولیپهای متعدد
- پولیپ در زمینه مصرف تاموکسیفن
- پولیپ در زمینه سندرمهای خانوادگی سرطان مثل سندرم لینچ
- افراد یائسه
- افراد نابارور
روش درمان در پولیپ چیست؟
بهترین روش خارج کردن پولیپ، انجام هیستروسکوپی و درآوردن پولیپ تحت دید مستقیم است. کورتاژ و یا پایپل، برای خارج کردن کامل پولیپ روشهای دقیقی نیستند.
آیا پولیپ عود میکند؟
بله؛ در برخی از افراد ممکن است که مجددا پولیپ ایجاد شود که با روشهای درمانی مقتضی قابل درمان است. ممکن است در این افراد IUD های هورمونی (میرنا) هم کمک کننده باشد. طبق برخی مقالات، در اندومتریوز یا افرادی که پولیپهای متعدد دارند احتمال پولیپ راجعه بیشتر است.
جهت دریافت نوبت و مراجعه حضوری به