دلایل ختم بارداری

طول مدت بارداری در پستانداران مختلف متفاوت هست. به طور نرمال یک بارداری طبیعی در انسان حدود ۳۷ تا ۴۲ هفته زمان می‌برد. نوزادانی که زودتر از ۳۷ هفته متولد می‌شوند، پره ترم و نوزادانی که بعد از ۴۲ هفته متولد می‌شوند، پست ترم نامیده می‌شود.

تولد زودرس در نوزادان
تولد زودرس در نوزادان با افزایش خطر مرگ و میر همراهی دارد. نوزادان زودرس وزن کمتری به هنگام تولد دارند و این وزن پایین تولد یکی از شاخص‌های کاهش سلامت نوزادان و کودکان به شمار می‌آید. تولد نوزادان بعد از هفته ۴۲ می‌تواند با خطر دفع مکونیوم و سندرم زجر جنینی همراهی داشته باشد. پس از لقاح (ترکیب اسپرم و تخمک) سلول تخم تشکیل می‌شود. سلول تخم اولین سلول جنین است که پس از تشکیل در دیواره آندومتر رحم لانه گزینی می‌کند. از بعد از لقاح تا پایان دوران بارداری، سلول تخم در دیواره رحم به حیات خود ادامه میدهد. در تمامی طول مدت بارداری، جنین توسط ساختاری به نام جفت با دیواره رحم ارتباط دارد. اکسیژن و تمامی نیازهای تغذیه‌ای جنین توسط جفت، از بدن مادر تامین می‌شود و مواد دفعی و هرآنچه به آن نیاز دارد به بدن مادر باز می‌گرداند. در یک بارداری نرمال در اواخر آن جنین وارد حفره لگنی شده و برای خروج از بدن مادر آماده می‌شود. ختم بارداری در تمام طول مدت آن ممکن هست. نقایص ژنتیکی جنین، عدم تشکیل قلب یا بارداری پوچ و مولار از جمله علل ختم بارداری در سه ماهه اول می‌باشند. پس از ختم بارداری در این سه ماهه جنین قابل حیات نبوده و منافات با آن دارد. بر اساس مطالعات صورت گرفته در جوامع پیشرفته یک جنین از بعد از هفته ۲۴ الی ۲۵ بارداری توانایی حیات در خارج از بدن مادر را دارد و به عبارتی اگر قبل از این مدت بارداری صورت بگیرد جنین زنده نخواهد ماند. بدیهی است که هر چه سن بارداری کمتر باشد شانس زنده ماندن جنین پس از ختم حاملگی کمتر می‌شود.

شایع‌ترین علل ختم حاملگی
یکی از شایع‌ترین علل ختم حاملگی پس از هفته بیست و پنجم پارگی کیسه آب قبل از موعد زایمان می‌باشد. به دنبال پاره شدن کیسه آب راهی برای ورود میکروب‌ها به فضای رحم مادر و جنین فراهم می‌شود و می‌تواند سبب کوریوآمنیونیت در مادر شود. از جمله علائم کوریوامنیونیت می‌توان به افزایش ضربان قلب مادر و جنین و همچنین بروز تب در مادر اشاره کرد. در صورتی که بیش از ۱۸ ساعت از پارگی کیسه آب گذشته باشد، عفونت می‌تواند به جنین منتقل شود و سبب بروز سپسیس (عفونت) نوزادی شود. پارگی کیسه آب و سپسیس نوزادی یکی از دلایلی است که سبب زایمان زودرس و ختم بارداری می‌شود. یکی دیگر از دلایل ختم بارداری زودتر از موعد زایمان پره اکلامپسی می‌باشد . به افزایش فشار خون مادر که بعد از هفته ۲۰ بارداری رخ داده و همراه با دفع پروتئین از طریق ادرار است، پره اکلامسی گفته می‌شود. پره اکلامسی می‌تواند سبب بروز تشنج مادر و پارگی جفت شود و ادامه بارداری را با مخاطرات جدی همراه کند. پره اکلامسی همچنین می‌تواند موجب محدودیت رشد داخل رحمی در جنین شود. به منظور حفظ جان مادر و جنین، در مواردی که پره اکلامسی شدید باشد، بارداری زودتر از موعد ختم داده می‌شود. بروز مشکلات تفسی حاد در مادر نیز یکی دیگر از موارد اندیکاسیون ختم بارداری می‌باشد.

ابتلای مادر به ویروس کرونا
با توجه به اپیدمی اخیر ویروس کرونا، ابتلای مادر به این ویروس با افزایش مرگ و میر مادر در دوران باردری همراهی دارد. در چنین مواردی به منظور حفظ جان مادر و جلوگیری از ابتلای جنین، بارداری ختم داده می‌شود. مشکلات تهدید کننده جدی در مادر، در صوتی که بارداری برای او خطر آفرین باشد، نیازمند ختم بارداری می‌باشد. افت ضربان قلب جنین و حرکات او، نشانه از سندرم زجر جنینی می‌باشد و یکی از مواردی است که از اندیکاسیون‌های ختم بارداری می‌باشد.